เรื่องเล่าจาก Berryz Kobo Live in Bangkok

- รู้จักวงนี้ครั้งแรกจาก Asian Song ปีที่ไอซ์ไปโชว์ ที่ช่อง 7 เอามาฉาย โอ๊ะ เจงกิสข่าน เวอร์ชั่นญี่ปุ่น น่ารักดีแฮะ เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก แต่กล้าเต้นท่าเพี้ยนๆ

- มีวงนี้ผ่านมาในโสตประสาทเป็นบางครั้งจากรายการเพลงในช่องเคเบิล

- จนในที่สุดมีข่าวว่าจะมาเล่นคอนที่เมืองไทย ถึงจะรู้จักแบบพอฮึมฮัมตามได้ 2 เพลง กับคุ้นหูกับเมโลดี้อีก 2 เพลง แต่ก็คิดว่าจะไปดู ด้วยตั๋วราคาถูกสุด ก็นะ ณ ที่นี่กรุงโซล เอ้ย ที่นี่กรุงเทพฯ ไม่มีคอนจากวงญี่ปุ่นมานานแล้วนี่นา อย่างน้อยก็ไปซึมซับบรรยากาศละกัน

- วันดีคืนดี PR ของคอนนี้ ติดต่อซื้อแอดในเล่มที่ทำงานอยู่ หน้าด้านๆ บอกพี่ AE "ไม่ว่ายังไงหนูขอบัตรฟรีนะพี่"

- ตอนตรวจสกู๊ป สารภาพว่าจำหน้าได้แค่สองคนจริงๆ (ตอนนี้เอาแบบไม่มีผิดพลาด ก็ยังแค่สองเหมือนเดิม -_-')

- หนังสือออกไป ฟีดแบ็กค่อนข้างดี แต่เรื่องบัตรคอนยังเงียบฉี่

- "จะเอาบัตรกี่ใบ" คือคำถามจากพี่ AE คนเดิม
  เลยหน้าด้านๆ ไปเป็นรอบที่สอง "ถ้าพี่จะกรุณา หนูขอสัก 4 จะได้ไหมคะ"

- ด้วยเพราะเป็นวงที่ไม่อยู่ในความสนใจของเพื่อนร่วมงาน ทำให้ได้รับสิทธิ์นั้นไปแบบไม่ต้องรอเศษบัตรเหลือ ในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ก่อนคอนจะแสดง

- สองใบสำหรับเรากับเพื่อนเต็ม ส่วนอีกสองใบ กะไว้ตั้งแต่แรกว่าจะมอบให้เป็นกับน้องปุ้ยปุ้ยในฐานะที่น้องเป็นไอดอลในการกรี๊ดกร๊าดอาราชิของพี่ ซึ่งโชคดีประจวบเหมาะกับเพิ่งผ่านวันเกิดน้องมา เลยได้บวก tanjoubi purezento เข้าไปอีกหนึ่งวาระ

- ถึงจะรู้ว่าได้บัตร แต่ก็ยังไม่อาจวางใจได้เต็มที่ เพราะว่ายังไม่มีการคอนเฟิร์มว่าจะให้ไปรับบัตรที่ไหน ยังไง ถ้าฝั่งนู้นชิ่งขึ้นมา 'เสียหมา' แน่ๆ จนสุดท้ายพี่ AE คนเดิมอีกนั่นแหละที่โทร.ไปถามไถ่ให้ จนรู้ว่ารับได้หน้างานตอน 6 โมงเย็นเป็นต้นไป

- ถึงวันคอน ด้วยเพราะมีนัดเลี้ยงส่งเพื่อนเลิฟ ทำให้ลั้นลาในเซ็นทรัล ลาดพร้าว เพลินไปนิด มาถึงอินดอร์สายจากเวลาที่นัดไว้ (น้องปุ้ย gomen ne)

-จากคำบอกกล่าวของน้องปุ้ย น้องบอกมีโชว์เต้นคัฟเวอร์ บอกกับมีโอตาขุแดนซ์ด้วย โอ้ว มันน่าเสียดายยิ่งนัก เคยเห็นแต่ในทีวี ในเน็ต อยากเห็นตัวเป็น

- ถึงพลาดโอตาขุแดนซ์ แต่เราก็ได้เห็นบุคคลที่น่าจะเป็นโอตาขุ (ทั้งสัญชาติไทย และญี่ปุ่น) เดินกันว่อนหน้าอินดอร์ เป็นบุญตายิ่งนัก

-ไปรับบัตร อุแม่่เจ้า ได้มาเป็นป้ายห้อยคอ มีคำว่า 'press' ปะอยู่

- และแน่นอน เพราะว่ามันคือคอนจากญี่ปุ่น ประเทศที่ขึ้นชื่อในเรื่องการรักษาเวลา บอกคอนจะเริ่มเวลาไหนก็เวลานั้นเป๊ะ ไม่มีการบวกเพิ่มตามกำลังศรัทธาเหมือนคอนที่เคยเจอในบ้านเรา

- พื้นที่บัตรแพงเรียกได้ว่าบัตรเกือบเต็ม ส่วนในส่วนสแตนด์เรียกว่าอาจจะโหรงเหรงไปนิด มีน้องเล่าว่า บัตรมีการลดแลกแจกแถมกันสุดฤทธิ์ ประมาณว่า ซื้อผลิตภัณฑ์เครือโออิชิครบ 1,000 รับไปโลดบัตรแพงสุด 2 ใบ

- เราคงจะชินกับพฤติกรรมประเภท อ๊ะ ที่โน้นว่างอยู่ ไว้รอคอนเริ่มสักพัก เดี๋ยวเราขยับไปนั่งตรงโน้นดีกว่า มุมดีกว่าอีก แต่ขอโทษ... กับคอนนี้คุณมิสามารถ เพราะทันทีที่คุณขยับกายเปลี่ยนที่นั่ง สตาฟฟ์คอนชุดดำก็จะปรี่เข้ามาขอดูตั๋ว และอัญเชิญคุณกลับที่เดิม

- คอนบ้านเรา คุณอาจจะเห็นภาพคนดูควักกล้องมาถ่ายกันพรึ่บ ไฟจากมือถือสว่างเรืองตอนนักร้องคนโปรดโผล่มาตรงหน้า แต่กับคอนนี้ ทันทีที่คุณกดแชะ พี่การ์ดก็จะพุ่งเข้าหาคุณโดยพลัน มันเป็นเรื่องของลิขสิทธิ์ อย่าได้คิดแหยม

- มาวกเข้าเรื่องคอน เพลงสรรเสริญจบ ไฟดับพรึ่บ ตื่นตาตื่นใจยิ่งนัก ทะเลเพนไลต์สว่างพรึ่บ ประทับใจศรียิ่งนัก แต่หมู่เฮามิได้เตรียมการใดๆ มา จึงทำได้เพียงการโบกมือเปล่าๆ ขึ้นลงตามจังหวะเพลง

- และคาดว่าคงมีคนอดรนทนไม่ไหวกับนังสี่คนนี้ เลยมีคนเอาแบล็กไลต์มาให้ บอกไว้ใช้ตอนช่วงอังกอร์ เพื่อเซอร์ไพรส์วันเกิดให้รี่จัง (จากคำบอกเล่าของน้องปุ้ย) แต่ทันทีที่ของตกมาอยู่ในมือ เราก็หักเป๊าะมันโดยพลัน มีพร็อพแล้วเฟ้ย

- เข้าใจแล้วเวลาดูแฟนแคมแล้วมีเสียง kawaii~ ลอดมาเป็นระยะ เพราะระหว่างดูคอน คำว่า 'น่ารัก' หลุดจากปากเราเป็นระยะถี่ๆ

- น้องๆ เล่นคอนแบบทุ่มเต็มที่มาก ทุกเพลงร้องสด เต้นใส่กันเต็มที่ ที่สำคัญ เสียงดี แรงดี ไม่มีตก

- จริงๆ มันมีเซอร์ไพรส์เป็นน้องๆ จะใส่ชุดไทยร้องเจงกิสข่าน แต่เพราะชุดที่เตรียมไว้ไม่พอดีกับขนาดตัวน้องๆ เซอร์ไพรส์นี้จึงตกไป (เสียดาย)

- โมโม่นิ้วก้อยเด้งตลอดคอน และน้องดูช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่โคตรน่ารัก คู่ควรกับประโยคที่บอกว่า 'โมโมจิน่ารัก' จริงๆ ให้ดิ้นตาย

- โซนบัตรแพงทุกคนเต็มที่สมราคาบัตรมาก โบกเพนไลต์ตรงจังหวะเป๊ะ ทำท่าทางประกอบเพลงกันได้ทุกเพลง พอมีเพลงที่มีพร็อพประกอบเป็นผ้าหลากสี ทุกคนก็ควักผ้ามาสะบัดตามเพลงไม่มีหลุดสเต็ป ประทับใจศรีจริงๆ ฮ่ะ ณ จุดนี้

- จบคอน น้องๆ ยกมือไหว้ ขอบคุณค่ะ เห็นรี่จังน้ำตาคลอ หนูประทับใจพวกเรา พวกเราก็ประทับใจพวกหนูเหมือนกันจ้ะ

- และแน่นอน เมือคอนเริ่มตรงเวลา มันก็จบแบบตรงเวลา

- ออกมาข้างนอก เจอพี่ญี่ปุ่นเสื้อเปียกประหนึ่งพี่ไปเล่นสงกรานต์มา พวกพี่เต็มที่กันจริงๆ หนูนับถือ

-สุดท้าย หวังว่าคงจะมีวันที่เราได้โบกเพนไลต์ตามจังหวะเป๊ะๆ ไม่พลาดทุกสเต็ปแดนซ์ กับคอนอาราชิในเมืองไทย

- แต่ก่อนจะถึงวันนั้น คอนคัตตุน จะมีโอกาสได้บัตรฟรีอีกม้ายยยยยยยยย