Rating: | ★★★★★ |
Category: | Other |
แต่ตบะดันมาแตก อดใจไม่ไหว เพราะภาพโปสเตอร์
ปู้ชายผิวสีแทนเปลือยอก!!! วิ้ดวิ้ว!!!
(ส่อแววความหื่นมาก หัสยา ^0^)
นอกเรื่องไปนิด วกกลับมา...
ริโกะจับพลัดจับผลูตกลงเซ็นสัญญารับหุ่น (ล่ำ) แฟนในอุดมคติมาทดลองใช้
หน้าตาดี เอาใจเก่ง ขี้หึงนิดหน่อย ทำกับข้าวได้ งานบ้านเป็น ฯลฯ คือคุณสมบัติที่เธอระบุสำหรับแฟนในอุดมคติของเธอ
และหุ่นยนต์ หรือที่เธอมักเรียกว่า หุ่นกระป๋อง ก็ถูกโปรแกรมคุณสมบัตินั้นไว้ครบถ้วนทุกประการ
ถึงแม้ว่าหลายครั้งหลายหนการแสดงออกมักเป็นไปในทางล้นๆ มากไปหน่อยก็เหอะ
แรกเริ่มทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าหุ่นตัวนี้แสดงออกเป็นไปเพราะโปรแกรม, และริโกะก็เชื่ออย่างนั้นมาตลอดเวลา
แต่ทำไปทำมา วันหนึ่งเจ้าหุ่นกระป๋องก็เกิดการพัฒนาตัวเอง ทำอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างเกินกว่าโปรแกรมที่ถูกบันทึกไว้
ไม่ว่าจะเป็นการบอกให้ริโกะทำตามความฝัน ความพยายามที่จะทำให้ริโกะกับพ่อคืนดีกัน การอยู่เคียงข้างริโกะตลอดเวลา การพยายามที่จะมีความทรงจำดีๆ ร่วมกับเธอ ฯลฯ
ใช่, หุ่นตัวนี้ไม่มีหัวใจ แต่ทุกอย่างที่เขาทำไป เป็นไปเพราะความรู้สึก
“การได้เห็นรอยยิ้มของริโกะ ทำให้ผมมีความสุข”
“ความสุขของริโกะ ก็คือความสุขของผม”
“การได้รักริโกะ ทำให้ผมมีความสุข”
ล้วนเป็นคำพูดที่ออกมาจากความรู้สึก ไม่ใช่โปรแกรมที่ถูกบันทึก
และการที่มีหุ่นตัวนี้เคียงข้างตลอดเวลา ไม่ว่ายาม ทุกข์ สุข หรือแม้แต่ช่วงเวลาที่เธอหลงรักใครอีกคน
ทำให้ริโกะเริ่มซึมซับสิ่งเหล่านั้น จนในที่สุด... มันกลายเป็น ‘ความรัก’
และรักก็เอาชนะทุกสิ่ง
ยอมทิ้งความฝันเพื่อความสุข มองข้ามว่าเขาเป็นแค่หุ่นยนต์...
ตึ่ง... ตึง แล้วจะเป็นอย่างไร
หุ่นยนต์กับคนจะรักกันได้ไหม
เอ๊ะ... ยังไง
ไปติดตามดูกันเอาเองนะคะ
<< เอาไปเลยห้าดาวสำหรับซีรีส์เรื่องนี้ ได้ครบทุกรสชาติ
<< naitokun, arigatoa na ดูจบแล้วอยากบอกอย่างนี้เหมือนกัน
<< ซีรีส์จบ พร้อมทิชชู่เปียกๆ ห้าก้อน
ป
อ่านแล้วแอบอยากได้อะคะพี่แอ้ม
ReplyDeleteสายวันนี้ต้องไปจัดการเอามาครอบครองด่วน
.
.
.
ปล. เห็นโปสเตอร์แล้วอยากได้เช่นกัน ^^'